Diccionario de la lengua española (2001)

FORMAS NO PERSONALES

Infinitivo

barcinar

Participio

barcinado

Gerundio

barcinando

INDICATIVO
SUBJUNTIVO

Presente

barcino
barcinas / barcinás
barcina
barcinamos
barcináis / barcinan
barcinan

Futuro simple o Futuro

barcinaré
barcinarás
barcinará
barcinaremos
barcinaréis / barcinarán
barcinarán

Presente

barcine
barcines
barcine
barcinemos
barcinéis / barcinen
barcinen

Pretérito imperfecto o Copretérito

barcinaba
barcinabas
barcinaba
barcinábamos
barcinabais / barcinaban
barcinaban

Condicional simple o Pospretérito

barcinaría
barcinarías
barcinaría
barcinaríamos
barcinaríais / barcinarían
barcinarían

Pretérito imperfecto o Pretérito

barcinara o barcinase
barcinaras o barcinases
barcinara o barcinase
barcináramos o barcinásemos
barcinarais o barcinaseis / barcinaran o barcinasen
barcinaran o barcinasen

Pretérito perfecto simple o Pretérito

barciné
barcinaste
barcinó
barcinamos
barcinasteis / barcinaron
barcinaron

Futuro simple o Futuro

barcinare
barcinares
barcinare
barcináremos
barcinareis / barcinaren
barcinaren

IMPERATIVO
barcina (tú) / barciná (vos)
barcinad (vosotros) / barcinen (ustedes)

Diccionario de la lengua española (2001)
Real Academia Española © Todos los derechos reservados

cerrar

Buscador general de la RAE