Diccionario de la lengua española (2001)

FORMAS NO PERSONALES

Infinitivo

calofriarse

Participio

calofriado

Gerundio

calofriándome, calofriándote, etc.

INDICATIVO
SUBJUNTIVO

Presente

me calofrío
te calofrías / te calofriás
se calofría
nos calofriamos
os calofriáis / se calofrían
se calofrían

Futuro simple o Futuro

me calofriaré
te calofriarás
se calofriará
nos calofriaremos
os calofriaréis / se calofriarán
se calofriarán

Presente

me calofríe
te calofríes
se calofríe
nos calofriemos
os calofriéis / se calofríen
se calofríen

Pretérito imperfecto o Copretérito

me calofriaba
te calofriabas
se calofriaba
nos calofriábamos
os calofriabais / se calofriaban
se calofriaban

Condicional simple o Pospretérito

me calofriaría
te calofriarías
se calofriaría
nos calofriaríamos
os calofriaríais / se calofriarían
se calofriarían

Pretérito imperfecto o Pretérito

me calofriara o me calofriase
te calofriaras o te calofriases
se calofriara o se calofriase
nos calofriáramos o nos calofriásemos
os calofriarais u os calofriaseis / se calofriaran o se calofriasen
se calofriaran o se calofriasen

Pretérito perfecto simple o Pretérito

me calofrié
te calofriaste
se calofrió
nos calofriamos
os calofriasteis / se calofriaron
se calofriaron

Futuro simple o Futuro

me calofriare
te calofriares
se calofriare
nos calofriáremos
os calofriareis / se calofriaren
se calofriaren

IMPERATIVO
calofríate (tú) / calofriate (vos)
calofriaos (vosotros) / calofríense (ustedes)

Diccionario de la lengua española (2001)
Real Academia Española © Todos los derechos reservados

cerrar

Buscador general de la RAE