Diccionario de la lengua española (2001)

FORMAS NO PERSONALES

Infinitivo

cantusar

Participio

cantusado

Gerundio

cantusando

INDICATIVO
SUBJUNTIVO

Presente

cantuso
cantusas / cantusás
cantusa
cantusamos
cantusáis / cantusan
cantusan

Futuro simple o Futuro

cantusaré
cantusarás
cantusará
cantusaremos
cantusaréis / cantusarán
cantusarán

Presente

cantuse
cantuses
cantuse
cantusemos
cantuséis / cantusen
cantusen

Pretérito imperfecto o Copretérito

cantusaba
cantusabas
cantusaba
cantusábamos
cantusabais / cantusaban
cantusaban

Condicional simple o Pospretérito

cantusaría
cantusarías
cantusaría
cantusaríamos
cantusaríais / cantusarían
cantusarían

Pretérito imperfecto o Pretérito

cantusara o cantusase
cantusaras o cantusases
cantusara o cantusase
cantusáramos o cantusásemos
cantusarais o cantusaseis / cantusaran o cantusasen
cantusaran o cantusasen

Pretérito perfecto simple o Pretérito

cantusé
cantusaste
cantusó
cantusamos
cantusasteis / cantusaron
cantusaron

Futuro simple o Futuro

cantusare
cantusares
cantusare
cantusáremos
cantusareis / cantusaren
cantusaren

IMPERATIVO
cantusa (tú) / cantusá (vos)
cantusad (vosotros) / cantusen (ustedes)

Diccionario de la lengua española (2001)
Real Academia Española © Todos los derechos reservados

cerrar

Buscador general de la RAE