Diccionario de la lengua española (2001)

FORMAS NO PERSONALES

Infinitivo

remangar

Participio

remangado

Gerundio

remangando

INDICATIVO
SUBJUNTIVO

Presente

remango
remangas / remangás
remanga
remangamos
remangáis / remangan
remangan

Futuro simple o Futuro

remangaré
remangarás
remangará
remangaremos
remangaréis / remangarán
remangarán

Presente

remangue
remangues
remangue
remanguemos
remanguéis / remanguen
remanguen

Pretérito imperfecto o Copretérito

remangaba
remangabas
remangaba
remangábamos
remangabais / remangaban
remangaban

Condicional simple o Pospretérito

remangaría
remangarías
remangaría
remangaríamos
remangaríais / remangarían
remangarían

Pretérito imperfecto o Pretérito

remangara o remangase
remangaras o remangases
remangara o remangase
remangáramos o remangásemos
remangarais o remangaseis / remangaran o remangasen
remangaran o remangasen

Pretérito perfecto simple o Pretérito

remangué
remangaste
remangó
remangamos
remangasteis / remangaron
remangaron

Futuro simple o Futuro

remangare
remangares
remangare
remangáremos
remangareis / remangaren
remangaren

IMPERATIVO
remanga (tú) / remangá (vos)
remangad (vosotros) / remanguen (ustedes)

Diccionario de la lengua española (2001)
Real Academia Española © Todos los derechos reservados

cerrar

Buscador general de la RAE