Diccionario de la lengua española (2001)

FORMAS NO PERSONALES

Infinitivo

insumir

Participio

insumido

Gerundio

insumiendo

INDICATIVO
SUBJUNTIVO

Presente

insumo
insumes / insumís
insume
insumimos
insumís / insumen
insumen

Futuro simple o Futuro

insumiré
insumirás
insumirá
insumiremos
insumiréis / insumirán
insumirán

Presente

insuma
insumas
insuma
insumamos
insumáis / insuman
insuman

Pretérito imperfecto o Copretérito

insumía
insumías
insumía
insumíamos
insumíais / insumían
insumían

Condicional simple o Pospretérito

insumiría
insumirías
insumiría
insumiríamos
insumiríais / insumirían
insumirían

Pretérito imperfecto o Pretérito

insumiera o insumiese
insumieras o insumieses
insumiera o insumiese
insumiéramos o insumiésemos
insumierais o insumieseis / insumieran o insumiesen
insumieran o insumiesen

Pretérito perfecto simple o Pretérito

insumí
insumiste
insumió
insumimos
insumisteis / insumieron
insumieron

Futuro simple o Futuro

insumiere
insumieres
insumiere
insumiéremos
insumiereis / insumieren
insumieren

IMPERATIVO
insume (tú) / insumí (vos)
insumid (vosotros) / insuman (ustedes)

Diccionario de la lengua española (2001)
Real Academia Española © Todos los derechos reservados

cerrar

Buscador general de la RAE