Diccionario de la lengua española (2001)

FORMAS NO PERSONALES

Infinitivo

acordonar

Participio

acordonado

Gerundio

acordonando

INDICATIVO
SUBJUNTIVO

Presente

acordono
acordonas / acordonás
acordona
acordonamos
acordonáis / acordonan
acordonan

Futuro simple o Futuro

acordonaré
acordonarás
acordonará
acordonaremos
acordonaréis / acordonarán
acordonarán

Presente

acordone
acordones
acordone
acordonemos
acordonéis / acordonen
acordonen

Pretérito imperfecto o Copretérito

acordonaba
acordonabas
acordonaba
acordonábamos
acordonabais / acordonaban
acordonaban

Condicional simple o Pospretérito

acordonaría
acordonarías
acordonaría
acordonaríamos
acordonaríais / acordonarían
acordonarían

Pretérito imperfecto o Pretérito

acordonara o acordonase
acordonaras o acordonases
acordonara o acordonase
acordonáramos o acordonásemos
acordonarais o acordonaseis / acordonaran o acordonasen
acordonaran o acordonasen

Pretérito perfecto simple o Pretérito

acordoné
acordonaste
acordonó
acordonamos
acordonasteis / acordonaron
acordonaron

Futuro simple o Futuro

acordonare
acordonares
acordonare
acordonáremos
acordonareis / acordonaren
acordonaren

IMPERATIVO
acordona (tú) / acordoná (vos)
acordonad (vosotros) / acordonen (ustedes)

Diccionario de la lengua española (2001)
Real Academia Española © Todos los derechos reservados

cerrar

Buscador general de la RAE